De dagen kabbelen door elkaar heen. Ik heb vaak geen idee welke dag van de week het is. Tot mijn computer me verteld dat er over 10 min Memories@sea avond is. Dan weet ik dat het donderdag is, en dat het eigenlijk de leukste avond van de week moet zijn. Maar dat er vanavond niemand komt. Dat niet mijn tafel gevuld is met gave knutsels, de gezellige gesprekken en het gelach zijn er niet. Vin er niks aan. Wat nog erger is, is dat de dagen zo kabbelen dat ik zelfs weinig foto’s maak. Ja van de tutorial , en van wat ik maak maar veel minder foto’s dan ik normaal maak. Daar ga ik komende tijd maar eens beter op letten.
Wat natuurlijk wel super is, is dat ik aan lezen toe kom. Op een gewone dag, gaat mijn wekker om 7 uur, kijk ik het nieuws en is het spitsuur tot 9 uur. En dan begint mijn werkdag. Ik pik wel eens een paar minuten om te lezen. Nu gaat mijn wekker om 7 uur en in plaats van het nieuws pak ik mijn boek. Deel 6 van de zeven zussen las ik vanmorgen uit, en naast me ligt de nieuwe van Jenny Colgan waar ik vanavond heerlijk in ga beginnen.
Overdag heb ik vandaag — naast mijn gewone werk — de laatste hand gelegd aan de nieuwsbrief. Het is elke keer ongeveer een week werk weet ik inmiddels om de brief de deur uit te krijgen. Wat ik elke keer vergeet en denk dat ik het dit keer wel zal redden in drie dagen. Maar nee natuurlijk het kost elke keer een week. Het is nu echt zover dat het morgen op de bus kan.Wil je de nieuwsbrief ook ontvangen? Stuur me dan even een berichtje met je adres, dan gaat ie morgen op de bus.
Groeten,
Marrigje
