On Stage, deel 2

In een huishouden zoals het mijne, het onze, kan ik allerlei plannen hebben om rustig te gaan zitten en een lang verhaal te schrijven, maar het gaat altijd anders.

Om te beginnen is er natuurlijk een hoop achterstallig huishouden te doen als Moeder 3 dagen is weggeweest. Eerlijk is eerlijk, ze hebben hun best gedaan maar er zijn toch ook dingen blijven liggen. Vandaag stond dus, voor een groot gedeelte in het teken van huishouden. En dat was niet erg, want mijn hoofd kon daardoor alle informatie orderen en op een rijtje zetten.

OnStage was geweldig. Als Stampin’Up! liefhebber wil je daar bij horen. Het is echt een van de leukste dingen van Demonstrator zijn. OnStage local is 1 dag, maar nu was OnStage Life in Europa, en nog beter, in Amsterdam. dat is echt wel een thuiswedstrijd voor ons.

Tijdens die dagen is het geweldig, we waren met 830 demonstrators bij elkaar, de meeste uit Europa, maar er waren demonstrators uit Canada, Amerika en Australie aanwezig, Echt super, allemaal mensen die snappen waar je het over hebt. Die beginnen te juichen als de nieuwe catalogus wordt uitgedeeld, die gesprekken voeren over inkt, stempels, en kleuren. Dat alleen is al een feestje.

Dat was al te merken bij binnenkomst. Toen we tegen 12 uur aankwamen bij de RAI , en we zaten goed, want Stampin’Up! stond aangekondigd op de borden (hoe cool is dat!) stonden er al mensen te wachten, en de sfeer zat er gelijk al goed in. We gingen naar een feestje, dat was duidelijk.
Toen om 2 uur de deuren opgingen, ging er dan ook een gejuich op.

Binnen kregen we een tas met goodies, en begon het swappen en begroeten van vrienden.

Swappen is het ruilen van kleine geschenken. Zeg maar, pokemonkaarten voor Stampin’up! demonstrators. Ik zal in een aparte blogpost hier meer over vertellen.

Om twee uur begon de eerste ‘general session’ en zaten we in de grote zaal. Natuurlijk ging er een gejuich op toen de nieuwe catalogus werd uitgedeeld, en mochten we daar gelijk even in bladeren.

Niet te lang, want Stampin’Up! had nog veel meer voor ons in petto. Shelly Gardner was er helaas niet bij in Amsterdam, maar wel op scherm, en zij vertelde ons dat we nog maar 5 min konden bladeren. Als geen ander weet zij dat je eigenlijk de catalogus niet meer wilt loslaten, dus de perfecte persoon om ons dat te vertellen. Het was super dat ze er op deze manier wel bij was.

Presentaties van nieuwe produkten, en ik heb heel gave gezien.

Natuurlijk ook business presentaties. Demonstrators uit heel europa vertelden over onderdelen van hun business. Erg leuk om te horen, en te zien hoe een ander het deed.

Het avond programma was voor mij heel bijzonder. In Januari ben ik gepromoveerd naar Silver Elite, en daarom mocht ik voor het eerst naar Centre Stage.

Dit keer een heerlijk diner in het Okura hotel.