De opdracht die ik mezelf gegeven heb is om kaartjes te verzinnen en daar tutorials van te maken met goeddeels materialen die iedereen in huis heeft. Waarom ik dat heb gedaan? Daarvoor moet ik een verhaal vertellen. Misschien kennen sommige van jullie dat wel. 11,5 jaar geleden zwikte ik door mijn enkel. Hoogzwanger van mijn jongste dochter. Als gevolg ervan kwam ik thuis te zitten, en kon ik lange tijd niet veel ander dan zitten. Voor iemand die altijd bezig was en onderweg was dat super moeilijk. Indertijd was ik vooral een scrapbooker, kaartjes maken deed ik heel weinig. Maar met een been dat niet werkt bleek kaartjes maken makkelijker. Dus begon ik een nieuwe hobby, een hobby die me zorgde dat ik niet helemaal gek werd van het thuis zitten.
Nu we allemaal min of meer gedwongen thuis zitten, hoop ik anderen te kunnen helpen met mijn kaart tutorials. Een kaartje maken is zowel voor jezelf leuk, als voor een ander. Als je ze opstuurt doe je er, zeker in deze tijd van Sociale Isolatie, ook anderen veel plezier mee. Daarom dus.
Ik zelf vermaak me wel. Dochterlief verft het huis, zoonlief experimenteert in de keuken, en de jongste doet schoolwerk, heeft ontdekt hoe ze met haar beste vriend kan kletsen via de computer en oefent zich suf op de dwarsfluit.
Vandaag was er goed nieuws, dat de maatregelen lijken te werken en het aantal Corona gevallen lijkt te verminderen. Laten we hopen dat het echt zo blijft en we elkaar binnenkort weer in het echt kunnen zien. Voor nu, maak een kaart, en stuur een kaart!
Groeten,
Marrigje
