30 april is een bijzondere dag op Texel. Dat was het natuurlijk tot een jaar of wat geleden voor heel Nederland maar toen de Koningsdag van 30 april naar 27 april verschoven werd, bleef 30 april voor Texel een bijzondere dag.
Op 30 april, de dag voor het Mei is, is daar namelijk de Meierblis.

Blis is een oud Texels woord voor Vuur, de Meierblis is dan ook het vuur waarmee de maand Mei wordt ingeluid. Eerlijk gezegd weet ik niet zeker dat het daarom Meierblis heet, maar ik denk altijd dat het zoiets is.
Het is een heel oud gebruik, in heel oude boeken en geschriften over Texel komt de Meierblis al voor. Elk dorp heeft zijn eigen Meierblis, en daarnaast zijn er nog heel veel prive Meierblissen.

Toen ik klein was gingen de jongens door het dorp om spullen te halen en op de meierblis te gooien. Bovendien werd de Meierblis in de hele maand April opgebouwd en gingen we op zoek in alle spullen naar ‘ schatten’ Want behalve tuinafval, werd alle brandbare huisraad die de voorjaarsschoonmaak niet overleefde op de Meierblis gegooid. En daar zaten soms erg leuke dingen tussen.

Tegenwoordig mag er alleen ongeverfd hout en tuinafval op de meiderblis gegooid worden. Maar nog steeds gaat om 7 uur avonds op 30 april de brand er in en dan is het feest op Texel. Iedereen deel eten en drinken met elkaar. Je spreekt mensen die je bijna nooit spreekt, en je vrienden die je toch al regelmatig spreekt. Kinderen rennen rond, en je wordt vies. Of je wilt of niet, je komt zwart thuis. Onbekenden die even bij de meierblis komen kijken zijn dan ook te herkennen aan nette kleren bovendien strijken ze niet te dicht bij de Meierblis zelf. Waar ze altijd heel snel weer weg gaan want er is een reden waarom er nog niemand zat. Want de Meierblis is heel erg warm.

Afgelopen twee jaar was er geen Meierblis, maar een Meierblis thuis. Ook leuk, maar dat dit jaar weer gewoon een Meierblis gevierd mocht worden was te zien. Het was drukker dan andere jaren. Maar wat was het gezellig en lekker om er te zijn.

Thuis gekomen moet er wel eerst heel goed gedoucht worden en alle kleren in de was. Maar je ruikt nog dagen naar Meierblis. En niet alleen jezelf en je kleren, morgen als ik de deur uit ga om de honden uit te laten, ruikt het hele eiland naar Meierblis. Voor een paar dagen per jaar hoort het er bij. Ik ga in ieder geval volgend jaa weer kijken.

Groetjes

Marrigje