Dan gaat de telefoon, en komt het bericht. Iemand die een belangrijke rol heeft gespeeld in mijn leven, is overleden. Te jong, te plotseling en onwerkelijk.

Lange tijd speelde ze een belangrijke rol in ons leven. Al langere tijd was ze slechts aan de zijlijn aanwezig. Zoals dat gaat in het leven. Mensen komen, spelen een belangrijke rol, en verdwijnen weer naar de zijlijn. Maar ze was er, we hadden sporadisch contact, maar ik wist dat ze ergens op de wereld was.

Nu is dat niet meer waar. Ze is weg, verdwenen en ik ben verdrietig. Het beïnvloedt mijn dag en ergens vind ik dat ik er niet echt recht op heb om dat te hebben. Ze was niet dagelijks aanwezig in mijn leven. Ik kijk door oude foto’s en realiseer me dat daar nooit meer aan toegevoegd gaat worden. Nooit meer is zo absoluut.

Vaarwel lieverd, ook al was je al verdwenen uit het dagelijks leven, ik zal je missen nu ik je nooit meer zal kunnen ontmoeten.

xoxo
Marrigje