Gisteren kwam het bericht dat er een bevestigde besmetting op Texel was. In het verlengde daarvan kreeg ik een mail van de school van mijn jongste zoon dat de patiënt een docent van mijn zoon is. Ondanks dat deze docent niet in de risicogroep zit verloopt de ziekte ernstig. Die mededeling haalde me onderuit. Ineens was Corona niet alleen meer een bericht op TV, iets waar ik me vaag ongerust over maak. ineens was het dichtbij en werd de ziekte een reëel gevaar. Ondanks de zorg, en het opgehokt zitten kun je er niet de hele dag bij stil blijven staan.
Kantoor aan huis 
Virtuele OSG 
Virtuele Thijsseschool
Het huishouden neemt na een week al een soort van nieuwe routine aan. Kinderen maken schoolwerk op schooltijden, en mijn lief werkt in zijn thuis kantoor. Ik maak producten om te verkopen op de zomer markten. Vanmorgen was ik lekker bezig. Schoot lekker op, En ineens valt me een gedachte in. Een gedachte die me heel veel werk gaat opleveren en die de vaart uit het productie proces gaat halen. Maar wat ik ook probeerde, welk alternatief ik ook aanhaalde, het moest zijn zoals ik bedacht had. Gevolg?
Groot deel van de dag heb ik zitten knippen, en daarna moest het geknipte nog met ‘naaldjeslijm’bewerkt worden om het juiste effect te krijgen. Nu ligt het te drogen, en de productie moet even stoppen want komende week wil ik de nieuwsbrief maken met veel extra’s. Zodat je kunt uitkijken naar een leuke dikke enveloppe, om de thuis isolatie wat beter te maken.
Groeten,
Marrigje
